اینان که درد را بر خانه ها تقسیم می کنند

و چهره های درهم شان را بر چشمهای معصوم کودکان تحمیل می کنند

اینان که حامیان سرخوش مرگ در کوچه های پر تلاطم آزادیند

لابد ندیده اند لبخندهای پر نشاط سبز

اینان که برجوخه های مرگ چنگ می زنند

لابد ندیده اند رقص نسیم را میان دستهای ما

آری! اینان که ذوب می شوند در سیاه شب

لابد ندیده اند به چشم خود گرمای آفتاب